ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ, 21 ਮਾਰਚ (ਹਿੰ.ਸ.)। ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ 32 ਸਾਲ ਬਾਅਦ 22 ਮਾਰਚ 1739 ਨੂੰ, ਨਾਦਿਰ ਸ਼ਾਹ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਦੇ 40 ਹਜ਼ਾਰ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਜਨਤਕ ਕਤਲੇਆਮ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਸਮੇਂ, ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਦਾ ਪੜਪੋਤਾ, ਰੰਗੀਨ ਮੁਹੰਮਦ ਸ਼ਾਹ, ਰਾਜ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਦਰਅਸਲ, ਫਾਰਸ (ਹੁਣ ਈਰਾਨ) ਦੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨਾਦਿਰ ਸ਼ਾਹ ਨੇ ਮਾਰਚ 1739 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ। ਕਰਨਾਲ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮੁਗਲ ਫੌਜ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਾਰ ਗਈ। ਮੁਗਲਾਂ ਦੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਨਾਦਿਰ ਸ਼ਾਹ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਜਦੋਂ ਨਾਦਿਰ ਸ਼ਾਹ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਨਾਲ ਲਾਲ ਕਿਲ੍ਹੇ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਦੰਗੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ। ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਨਾਦਿਰ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਫੌਜ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ, ਨਾਦਿਰ ਸ਼ਾਹ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਕਤਲੇਆਮ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।
ਉਸਦੀ ਫੌਜ ਨੇ ਅੱਜ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਕਈ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਸਿਰਫ਼ ਦਿੱਲੀ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਮੁਗਲ ਸਲਤਨਤ ਦਾ ਖਜ਼ਾਨਾ ਵੀ ਲੁੱਟ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਕਰੋੜਾਂ ਦੇ ਹੀਰੇ, ਗਹਿਣੇ, ਸੋਨੇ ਅਤੇ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਨਾਦਿਰ ਸ਼ਾਹ ਨੇ ਮੁਗਲ ਦਰਬਾਰ ਦੇ ਤਖ਼ਤ-ਏ-ਤਾਊਸ ਨੂੰ ਵੀ ਲੁੱਟ ਲਿਆ। ਇਸ ਤਖ਼ਤ-ਏ-ਤਾਊਸ ਵਿੱਚ ਕੋਹਿਨੂਰ ਅਤੇ ਰੂਬੀ ਜੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਦਿੱਲੀ ਸਲਤਨਤ ਦੀ ਸਾਰੀ ਸ਼ਾਨ, ਜੋ ਕਿ ਤਿੰਨ ਸੌ ਪੰਜਾਹ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਕਾਬਜ਼ ਸੀ, ਵੀ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ‘ਕਤਲੇ ਆਮ’ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਹਿੰਦੂਸਥਾਨ ਸਮਾਚਾਰ
