Devi Ahilyabai Holkar: ਪੁਣਯਸ਼ਲੋਕ ਦੇਵੀ ਅਹਿਲਿਆਬਾਈ ਹੋਲਕਰ ਦੀ 300ਵੀਂ ਜਯੰਤੀ ਮੌਕੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਵੈਮ ਸੇਵਕ ਸੰਘ ਦੇ ਸਰਸੰਘਚਾਲਕ ਡਾ. ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਆਦਰਸ਼ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ‘ਚੋਂ ਇਕ ਦੇਵੀ ਅਹਿਲਿਆਬਾਈ ਸਨ। ਅੱਜ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਚਰਿੱਤਰ ਇੱਕ ਆਦਰਸ਼ ਹੈ। ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਧਵਾਪੁਣਾ ਮਿਲਿਆ, ਪਰ ਇਕੱਲੀ ਔਰਤ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸੰਭਾਲਿਆ, ਵੱਡਾ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਰਾਜ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਬਣਾਇਆ, ਉਸਦਾ ਦਾ ਸੰਚਾਲਨ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਉਹ ਆਦਰਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਸ਼ਾਸਕ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਸਰਸੰਘਚਾਲਕ ਡਾ. ਭਾਗਵਤ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੇਵੀ ਅਹਿਲਿਆਬਾਈ ਦੇ ਨਾਮ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪੁਣਯਸ਼ਲੋਕ ਸ਼ਬਦ ਹੈ। ਪੁਣਯਸ਼ਲੋਕ ਉਸ ਸ਼ਾਸਕ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੀ ਪਰਜਾ ਨੂੰ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਅਤੇ ਦੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੇ ਫਰਜ਼ ਤੋਂ ਕਰਜ਼ਦਾਰ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦੇਣ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਦਯੋਗਾਂ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਠੋਸ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮਹੇਸ਼ਵਰ ਦਾ ਕੱਪੜਾ ਉਦਯੋਗ ਅੱਜ ਵੀ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਸ਼ਾਸਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਰਗਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਿਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਪਛੜੇ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਦੀ ਟੈਕਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਸੁਚਾਰੂ ਬਣਾਇਆ। ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰਾਜ ਹਰ ਪੱਖੋਂ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਸੀ। ਇੱਕ ਸ਼ਾਸਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਜੋ ਆਪਣੀ ਪਰਜਾ ਦੀ ਮਾਂ ਵਾਂਗ ਚਿੰਤਾ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਵੀ ਅਹਿਲਿਆਬਾਈ ਦਾ ਦਰਜਾ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਮਿਲਿਆ ਹੋਵੇਗਾ। ਅਜਿਹੀ ਪੁਣਯਸ਼ਲੋਕ ਦੇਵੀ
ਅਹਿਲਿਆਬਾਈ ਹੋਲਕਰ ਦੀਆਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਕਾਰਜ ਸਮਰੱਥਾ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹਨ। ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਮਾਤਰੂਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਸ਼ਕਤੀਕਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਮਾਤਰੂਸ਼ਕਤੀ ਕਿੰਨੀ ਸਸ਼ਕਤ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਦੇਵੀ ਅਹਿਲਿਆਬਾਈ ਨੇ ਇਹ ਆਦਰਸ਼ ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਕਰਣ ਕਰਨ ਲਈ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਡਾ. ਭਾਗਵਤ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੇਵੀ ਅਹਿਲਿਆਬਾਈ ਵੱਲੋਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਾਰਜ ਕਈ ਪੱਖਾਂ ਤੋਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਨਾਲ ਚਲਾਇਆ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਨਾਲ ਦੋਸਤਾਨਾ ਸਬੰਧ ਸਨ, ਇੰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਆਸ-ਪਾਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ਾਸਕ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਵੀ ਮੰਨਦੇ ਸਨ। ਸਮਕਾਲੀ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰਧਾ ਅਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਸੀ। ਰਾਜ ‘ਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਮਲੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਉਹ ਰਣਨੀਤੀ ਦੇ ਮਾਹਿਰ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੀ ਹਨ। ਰਘੋਬਾ ਦਾਦਾ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨੀਤੀ ਨਾਲ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਉਸ ਇਤਰਾਜ਼ ਦਾ ਹੱਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਕੁਸ਼ਲ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕ, ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸ਼ਾਸਕ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤਕ ਅਤੇ ਕੂਟਨੀਤਕ ਫਰਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿਪੁੰਨ ਸਨ। ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਦੀ ਨੀਂਹ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਕਈ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਮੰਦਰ ਬਣਵਾਏ। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਆਪ ਰਾਜ ਕਰਦੀ ਸਨ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਾਜਾ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੀ ਸਨ। ਖੁਦ ਰਾਣੀ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਦਗੀ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੀ ਸਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਜਾ ਦਾ ਪਾਲਣ, ਰਾਜ ਦਾ ਸੰਚਾਲਨ, ਰਾਜ ਦੀ ਰੱਖਿਆ, ਦੇਸ਼ ਦੀ ਏਕਤਾ-ਅਖੰਡਤਾ, ਸਮਾਜਿਕ ਸਦਭਾਵਨਾ, ਸ਼ਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਅਤੇ ਸਾਦਗੀ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਧਾਰਨੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਸ਼ਾਸ਼ਕ, ਆਦਰਸ਼ ਮਹਿਲਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੁਣਯਸ਼ਲੋਕ ਦੇਵੀ ਅਹਿਲਿਆਬਾਈ ਦਾ ਚਿੱਤਰ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈ। ਸਾਡੀ ਮੌਜੂਦਾ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਹ ਸਾਡੇ ਲਈ ਆਦਰਸ਼ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਨੁਕਰਣ ਕਰਨ ਲਈ ਸਾਲ ਭਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਦੇ ਯਤਨ ਲਗਾਤਾਰ ਚੱਲਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਇਹ ਬੜੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਉਸ ਯਤਨ ਲਈ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ੁਭਕਾਮਨਾਵਾਂ ਦਿੰਦਾ ਹੋਇਆ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਬਿਆਨ ਸਮਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਹਿੰਦੂਸਥਾਨ ਸਮਾਚਾਰ
