ਸਿਡਨੀ ਕ੍ਰਿਕਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋਣ ਤੇ ਭਾਰਤੀ ਮੌਜੂਦਾ ਕਪਤਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ “ਕੋਚ ਅਤੇ ਚੋਣਕਾਰ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਇਹ ਸ਼ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਰੋਹਿਤ ਨੇ ਸਿਡਨੀ ਕ੍ਰਿਕਟ ਮੈਦਾਨ ‘ਤੇ ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਲੰਚ ਬ੍ਰੇਕ ਦੌਰਾਨ ਪ੍ਰਸਾਰਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਕੋਚ ਅਤੇ ਚੋਣਕਾਰ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਗੱਲਬਾਤ ਬਹੁਤ ਸਾਦੀ ਸੀ – ਮੇਰੇ ਬੱਲੇ ਤੋਂ ਦੌੜਾਂ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸਨ, ਮੈਂ ਫਾਰਮ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਹ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮੈਚ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਫਾਰਮ ਦੇਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਟੀਮ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਆਊਟ ਆਫ ਫਾਰਮ ਵਾਲੇ ਖਿਡਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ।”
ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਸਧਾਰਨ ਪਹਿਲੂ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਕੋਚ ਅਤੇ ਚੋਣਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ… ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਫੈਸਲੇ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਖੇਡ ਰਹੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇੱਕ ਮੁਸ਼ਕਲ ਫੈਸਲਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਇੱਕ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਫੈਸਲਾ ਵੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਫਿਲਹਾਲ ਸੋਚਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਟੀਮ ਨੂੰ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।”
ਭਾਰਤ ਮੈਲਬੌਰਨ ਵਿੱਚ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਿਡਨੀ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਮੈਚ ਡਰਾਅ ਕਰਨ ਅਤੇ ਫਾਈਨਲ ਵਿੱਚ ਟਾਈ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ਗੁਆ ਦਿੱਤੇ। ਭਾਰਤ ਨੇ 34 ਦੌੜਾਂ ‘ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਆਖਰੀ ਸੱਤ ਵਿਕਟਾਂ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਆਖਰੀ ਸੈਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਟੀਮ ਨੂੰ 2-1 ਦੀ ਸੀਰੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਬੜ੍ਹਤ ਮਿਲੀ। ਚੋਟੀ ਦੇ ਕ੍ਰਮ ‘ਤੇ ਵਾਪਸੀ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਰੋਹਿਤ ਲਗਾਤਾਰ ਅਸਫਲ ਰਹੇ ਅਤੇ 3 ਅਤੇ 9 ਦੌੜਾਂ ਬਣਾਈਆਂ। ਉਸ ਨੇ ਸੀਰੀਜ਼ ਦੀਆਂ ਕੁੱਲ ਪੰਜ ਪਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ 31 ਦੌੜਾਂ ਬਣਾਈਆਂ।
ਰੋਹਿਤ ਨੇ ਕਿਹਾ, ”ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਖੇਡ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸਿਰਫ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਬਚੇ ਸਨ। ਉਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦਿਨ ਨਵਾਂ ਸਾਲ ਵੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਨਵੇਂ ਸਾਲ ‘ਤੇ ਇਸ ਫੈਸਲੇ ਬਾਰੇ ਕੋਚ ਅਤੇ ਚੋਣਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੱਸਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਪਰ ਮੇਰੇ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਕਿ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋਣਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੀ।”
ਰੋਹਿਤ ਲਈ ਇਹ ਮੁਸ਼ਕਲ ਫੈਸਲਾ ਕਾਫੀ ਸਵੈ-ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਆਇਆ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਅਜੇ ਖੇਡ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਸੰਨਿਆਸ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਨਾ ਹੀ ਮੈਂ ਖੇਡ ਤੋਂ ਦੂਰ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਇਸ ਟੈਸਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਬੱਲਾ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ… ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਕੋਈ ਗਰੰਟੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਦੋ ਜਾਂ ਪੰਜ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਦੌੜਾਂ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਾਂਗਾ। ਅਸੀਂ ਕ੍ਰਿਕਟ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਰ ਮਿੰਟ, ਹਰ ਸਕਿੰਟ, ਹਰ ਦਿਨ ਬਦਲਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਦਲ ਜਾਣਗੀਆਂ। “ਉਸੇ ਸਮੇਂ, ਮੈਨੂੰ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ.”
ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ, ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਮਾਈਕ, ਲੈਪਟਾਪ ਜਾਂ ਪੈੱਨ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ… ਉਹ ਜੋ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬਦਲਦਾ। ਅਸੀਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਇਹ ਖੇਡ ਖੇਡ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਲੋਕ ਤੈਅ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਕਦੋਂ ਖੇਡਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਦੋਂ ਨਹੀਂ, ਕਦੋਂ ਬਾਹਰ ਬੈਠਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕਦੋਂ ਕਪਤਾਨੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। “ਮੈਂ ਹੁਸ਼ਿਆਰ, ਪਰਿਪੱਕ, ਦੋ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਪਿਤਾ ਹਾਂ… ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।”
ਆਪਣੇ ਫੈਸਲੇ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਰੋਹਿਤ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਹ ਕਿੰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੀ ਪਰ ਟੀਮ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਲੈਣਾ ਪਿਆ।
ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਬਹੁਤ, ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਆਇਆ ਹਾਂ। ਕੀ ਮੈਂ ਬਾਹਰ ਬੈਠਣ ਆਇਆ ਹਾਂ? ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਟੀਮ ਲਈ ਖੇਡਣਾ ਅਤੇ ਜਿੱਤਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ। 2007 ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਡਰੈਸਿੰਗ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਇਹ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਰਹੀ ਹੈ… ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਟੀਮ ਲਈ ਖੇਡਾਂ ਜਿੱਤਣੀਆਂ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਟੀਮ ਨੂੰ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਟੀਮ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ, ਤਾਂ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਲਈ ਖੇਡਦੇ ਹੋ, ਦੌੜਾਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਮਸਤੀ ਕਰਦੇ ਹੋ… ਇਸ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ? ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਟੀਮ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚਦੇ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖਿਡਾਰੀ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ। ਅਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਟੀਮ ਕਿਉਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ? ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ 11 ਖਿਡਾਰੀ ਖੇਡਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ ਜੋ ਟੀਮ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ”
